time to go home....

Hallo iedereen!

Met een heel dubbel gevoel schrijf ik nu deze blog... Zin om iedereen weer te zien maar geen zin om deze mooie plek te verlaten. Niet alleen de plek maar misschien nog wel meer de levensstijl, no worries, we zien wel wat we gaan doen, en genieten is het belangrijkst. Ik heb vanmorgen Ilse uitgezwaaid en vanavond ga ik zelf richting het vliegveld. Deze dag is vooral veel wachten want ik heb niet veel te doen vandaag maar tegelijkertijd wil ik juist nog veel doen, vooral genieten van de laatste uurtjes. Het half jaar is echt voorbij gevlogen, ongelofelijk.. Ben ontzettend blij dat ik dit heb mogen meemaken. Iets wat ik nooit meer zou vergeten! Ik heb niet alleen veel mooie dingen gezien en gedaan ik heb ook veel over mijzelf geleerd en over wat belangrijk is. Heel cliche maar echt waar. Mijn laatste twee weken was ik dus met Ilse! We besloten elkaar te ontmoeten in bangkok en meteen door te reizen naar de eilanden. Toen ik haar zag was het metwen als van ouds, uren praten en weer dom auwehoeren. Onze eerste stop was koh phi phi! Achteraf gezien wss ook het mooiste eiland! Geen auto's, smalle straatjes maar toch ook een feest eiland. Leuke boottrip gedaam en wezen stappen natuurlijk! Daarna gingen we naar Koh Lantah. Een rustig eiland dus even geen gefeest. Ook hier een boottrip gedaan en een dag rond gescooterd. We kwamen onderweg olifanten tegen en we besloten bananen voor ze te kopen. Hele mooie natuur en leuke dorpjes gezien die dag

We gingen verder naar Koh Samui. Weer uit geweest nu het eindelijk weer kon haha. En ook hier een scooter gehuurd. Helaas viel ilse en moesten we ook even langs het ziekenhuis voor een prik. Het viel allemaal reuze mee maar toch wel even schrikken!

Onze laatste stop was koh Phangan. Er zou een feest zijn waar we heen wilden. Helaas kon niemand van ons hostel engels..en onze 16 pers kamer was helemaal leeg...alsnog een private room dus. We besloten maar niet naar het feest te gaan en gingen gewoon gezellig op ons balkonnetje wat drinken. Daarna moesten we alweer naar bangkok.. Onze laatste stop. We gingen die avond meteen aan de buckets, ilse at een schorpioen en later zaten we aan het lachgas. Geslaagde avond dus! De volgende middag hadden we een vijf uur durende fietstocht door Bangkok. Super leuk aangezien je op plekken komt waar je normaal nooit komt. We fietsten door de rijke wijken, de krotten, plantages en marktjes. Toch best wel vermoeiend, niet zo zeer het fietsen zelf maar vooral door de smalle steegjes. 'S avonds rustig aan gedaan aangezien ilse vandaag vroeg op moest. Nu zit ik te twijfelen wat ik zou doen. Misschien even een lekkere gezichtsmassage?! Nog even zo veel mogelijk uit deze dag halen:)

Tot morgen Nederland!!

Xxx

Thailand deel 2!!

Helloo everyone!!

We zijn ALWEER twee weken verder, ik blijf maar alweer zeggen. Maar de tijd vlieg nog steeds. Na mijn vorige blog ben ik naar Koh Phangan en Chiang Mai geweest en nu zit ik in Umphang voor mijn vrijwilligerswerk met de olifanten. Laat ik beginnen bij het begin, Koh Phangan. Doordat ik twee weken heb laten boeken bij een toeristenbureau zat ik dit keer weer in een hotel. Raya en ik hadden ons eigen paleisje (kleine bungalow). Het is zo fijn om even je eigen kamer te hebben na zo veel maanden dorms te hebben gehad. Even geen zeven kamergenoten waarvan de hoogst waarschijnlijk een snurkt, even rustig douchen zolang je zelf wilt en even je rustig kunnen omkleden in je eigen kamer. Privacy dus, heerlijk! We zaten weer direct aan het strand dys je raad het al?! Veel wezen zonnen en gerelaxed. Maar ook was het tijd voor de halfmoon! Op die momenten is het wel jammer dat er weinig backpackers zijn en dan mis ik toch het hostel leven wel. We kwamen twee jongens tegen, een duitser en een doetinchemmer!! Hoe toevallig! Samen met hen zouden we naar het feest gaan maar helaas werd de duitser ziek en liet daardoor ook de doetinchemmer het afweten. Door al het gedoe gingen we pas rond half twee, vrij nuchter, naar het feest. En tjaa eigenlijk viel het nogal tegen. De muziek was slecht en veel mensen werden afgedragen naar huis. Interessant was het wel. Naar wat auwehoeren dat we uit zweden, finland, kroatie en mongolie kwamen besloten we naar huis te gaan. Een maart vloog ik naar chiangmai en dus moest ik afscheid nemen van Raya..:( maar we hebben al afgesproken om samen naar de toppers te gaan haha.

In chiang mai zat ik weer in een saai hotel zonder andere backpackers. Maar aangezien ik mijn visum moest verlengen en dat vijf uur duurde, kwam ik een andere nederlandse jongen tegen. Met hem ben ik die dag opgetrokkem en ben ik 's avonds uitgeweest. Via fb ontmoette ik nog een nederlandse jongen die met ons mee ging. Al zittend op het terras zagen we achter ons een transformatie van jongen naar meisje plaatsvinden. Natuurlijk kenden we de ladyboys, daar kan je hier niet omheen, maar het zo zien gebeuren was toch wel interessant. Later gingen we naar spicy een nachtclub, en ook daar waren heel veel oude westerse mannen met jonge thaise hoeren. Ook al wil je niet kijken, je blijft kijken. De dag erna ging ik met Dennis Chiang Mai verkennen, of wel de tempels. Het staat er helemaal vol mee. Mooi maar na een tijdje wel weer genoeg. Die twee dagen erna had ik de jungle trekking. Ontzettend zwaar omdat het zo warm was en wij berg op moesten. De groep was wel leuk waardoor het toch gezellig was. We zijn wezen bamboo raften, wezen lopen en naar de olifanten geweest. Iets waar ik tegenop zat door alle slechte verhalen wat betreft mishandeling. En ja dat was het ook echt.. De olifanten zaten vast, stonden in de brandende zon, moesten steeds toeristen rondrijden en als ze niet door liepen werden ze geslagen met een stok met een scherpe punt. Daarnaast zijj de zitjes voor de toeristen slecht voor hun rug. Verschrikkelijk om te zien maar nog erger zin de toeristen die op ze zitten met een bigsmile. Ik snap niet hoe je kan meewerken aan deze dieren mishandeling.. Gelukkig kon ik ook de andere meiden overtuigen om niet op ze te rijden. We besloten alle zes het niet te doen, we wilden gewoon met ze spelen. De guides warem het er niet helemaal mee eens volgens mij maar uiteindelijk kregen we een tuinslang om met ze te spelen. En serieus, het leek of de olifanten moesten lachen. Ze dronken het water en sproeiden zichzelf nat. Super om te zien dat ze zo genoten. Met een dubbel gevoel gingen we weer terug naar chiang mai. We wisten dat we iets goeds gedaan hadden maar ook dat ze nu weer gewoon toeristen moesten rondrijden..

Bij terugkomst kreeg ik een bericht vd duitser die ik heb leren kennen in Koh Phangan, hij was ook in Chiang Mai aangekomen! Samen boekten we een trip door het national park! Verder ben ik nog naar de meiden vd trekking geweest en hebben we samen gerelaxed bij hun zwembad.

Het was alweer tijd om naar mae sot te gaan met de bus en vanaf daar naar umphang te gaan. Hoe dit precies zat, geen idee? Niemand kon het mij vertellen. Na een busrit van 5,5 uur kwam ik om half drie aan in mae sot. Wat denk je? Geen bus meer naar umphang. Naar wat gebel met het vww heb ik geregeld dat zij me zouden oppikken. Om drie uur 's nachts.. Ik besloot om een hotel te boeken en om even bij te komen voor de volgende rit. Helaas kwamen ze niet om drie uur maar om half vijf. Erger nog..er was geen bus maar een soort van truck. Niet comfortabel maar vooral errug koud met al die wind! Ik bevroor zowat en zelfs met een slaapzak van een vd jongens werd het niet beter doordat er te veel wind was. Halverwege stopten we en kocht ik een fcking muts en sjaal en dat in thailand.. Het was echt de ergste rit ooit! Toen we eindelijk aankwamen kroop ik meteen mijn bed in. 'S middags gingen we voor het eerst naar de olifanten. We moesten bananenbomen kappen en mochten ze daarna voeren. Het blijven indrukwekkende beesten! Vandaag hebben we ze gewassen in de rivier, nog leuker! Daarna hadden we een trekking, zonder olifanten, naar een hotspring in de bergen. Het water was zo'n 35 graden en door de bamboe stoeltjee voelde het aan als een jaccuzi, heerlijk! Nu ben ik echt kapot en ga ik vanavond maar vroeg naar bed, er moet morgen weer "gewerkt " worden he:p helemaal niks meer gewend! Haha

Over iets minder dan een week komt ilse al!!! Joehoe!! Maar tegelijkertijd betekent dat ook dat ik over minder dan drie weken alweer thuis ben. Ik denk dat de tranen in mijn ogen springen zodra ik in het vliegtuig zit, dan begint het echte leven weer..

Tot snel allemaal xxxx

Eerste weken Thailand!

We zijn alweer bijna twee weken verder sinds mijn vorige blog.

Mijn eerste week ben ik in Bangkok geweest, of te wel de Koh San road.

Wat inhoud dat ik alleen maar ben wezen stappen, heel wat buckets heb weggetikt, wat insecten heb gegeten en daarnaast heel lui ben geweest. Wat een week....

Toen ik aankwam leerde ik twee jongens kennen op het vliegveld. Ik vroeg aan hen of ze een taxi wilden delen en zo bespaarden we allemaal super veel geld. Ze nodigden mij uit om naar hun hotel te komen, een Vd hoogste hotels in Bangkok. Wat een ongelofelijk luxe en mooi hotel. Op de 57e verdieping was een dakterras met een ongelofelijk uitzicht over de stad. Helaas was het ontzettend duur om daar wat te drinken, in het hele hotel overigens. Het was leuk maar ik ben denk ik een echte backpacker geworden want ik wou liever een simpele kroeg in. De rest Vd week heb ik dat ook gedaan. De hele straat bestaat uit leuke barretjes, kei harde muziek, streetfood, illegale id. kaart verkoop en insecten kraampjes.

Maar ik zei meteen dat ga ik dus echt niet doen he! Op de een of andere manier kreeg ik toch het gevoel dat ik wel moest nu ik hier was. Ik kwam Eef weer tegen, die ik ken van Australië, en we gingen stappen. We kwamen Sjoerd uit Zelhem ook weer tegen, super leuk. De volgende dag kwamen twee bekende van Eef naar Bangkok en spraken we met hen af. Naar een paar buckets kwamen we er niet meer onderuit, we moesten een sprinkhaan eten. De smaak is niet vies, krokant en zout, maar het idee gadddverrrr!!

Snel desinfecteren met wat extra wodka en toen ging het wel weer.

Later die week kwam een ander meisje, met wie Eef verder ging reizen. Zij wou het wel proberen maar dan met ons. Oké we bestelden er een paar voor de hele tafel. Helaas waren alle jongens te laf en aten alleen wij het. Deze was nog viezer!! Als je ooit iets wil proberen dan raad ik de maad aan die gaat nog haha. De rest Vd week weinig gedaan doordat we te brak waren. Daarbij wilde ik graag de fietstocht doen maar doordat Ilse dat ook wil wacht ik daarmee tot zij er is.

Daarna ging ik naar Singburi, ruim twee uur rijden vanaf Bangkok.

Hier heb ik mijn vrijwilligerswerk (vww) gedaan. Engelse les geven op een basisschool in verschillende klassen. heeeel vermoeiend want ze kunnen amper Engels, schreeuwen door de klas en luisteren amper. Niet mijn ding dus...

Het was best leuk maar na drie dagen was ik er klaar mee en ben ik niet meer geweest. Ook omdat de lerares de kinderen gewoon slaat met een lineaal. Wil daar helemaal niet aan meewerken.

Vanavond is mijn laatste avond in Koh Tao, een super mooi eiland. Heeeeel relaxt in een hotel verbleven. Te duur maar zo lekker even mijn eigen kamer, een mooi zwembad en direct aan het strand. Ontzettend mooie zonsondergangen bekeken, hele dagen gerelaxed aan het strand en een leuk strandfeest gehad. Samen met Raya! Zo leuk om haar weer te zien. We gaan samen nog vier nachten naar Koh phangan en daarna nemen we weer afscheid. Maar we gaan elkaar zeker zien in NL. Vanavond gaan we naar de pier samen met een Engelse vrouw van 36, een lache wijf zo gek als een deur haha. Moet wat nieuwe shirtjes halen aangezien er een paar verdwenen zijn.. Hoe? Geen idee.. Daarna lekker hapje eten en morgen vroeg met de boot naar Koh phangan. Donderdag is de halfmoon party, een heel bekend feest hier.

En over ruim 2 weken komt Ilse al! Kan niet wachten! Lekker twee weken samen genieten vh mooie Thailand. Samen sluiten we zo mijn reis af. Over iets minder dan 5 weken dus alweer terug in NL. Aan de ene kant zin in maar aan de andere kant bevalt dit leven mij ook heel goed, te goed misschien! Ben soms gewoon een beetje bang dat ik het thuis nu te saai ga vinden..

The travelbug heeft gebeten denk ik zoals ze hier zeggen. Vanaf nu ben ik happily infected denk ik. Maar we zullen het zien hoe het gaat.

Tot snel iedereen! Dikke kus

Amazing Philippines

Wat ben ik blij dat ik toch naar de filipijnen ben gegaan! Mijn aankomst in Manila was wat minder maar ach iedereen haat Manila. Nu ik dit schrijf ben ik weer in Manila om te wachten voor mijn vlucht naar Bangkok. Toen ik gisteravond hier rondliep besefte ik pas hoe vies en arm het hier is. Lady boys, daklozen, bedelaars noem maar op. eerst vond ik huizen in Bali oud en vies maar dat is niks vergeleken hier. Maaaaarrrr de Filipijnen is gelukkig meer dan Manila!

Mijn route was als volgt:

Manila - boracay - cebu - bohol - palawan - Manila.

Mijn eerste stop was het party paradise Boracay. Ik heb daarom vooral veel gefeest en aan het strand gelegen. De eerste dag heb ik wel ge-island hopt maar doordat het bewolkt was en daardoor best fris viel dat wel tegen. ik zat in een heel mooi hostel en heb super leuke avonden met hen gehad met bijv. De kroegentocht!

Mario, een Duitse jongen die ik in Manila had leren kennen was ook in Boracay en wilde net als mij graag naar Cebu. We besloten samen te gaan en boekten twee nachten Cebu city. Toen we aankwamen in de stad kregen we beiden het Manila gevoel en besloten we maar een nacht te blijven. We zouden een rustige avond houden aangezien we nog wat slaap in te halen hadden van Boracay. Helaas was onze britsche roomie Peter zo dronken dat hij om negen uur onze kamer werd ingedragen en daarna zelfs nog medische hulp nodig had. Echt rustig was dus avond dus niet. De volgende dag vertrokken we rond tien uur richting het zuiden van Cebu. We gingen naar een plaatsje 20km van Oslob vandaag en het kostte ons helaas drie bus uren. Het onthaal was daarentegen super leuk, gillende schoolkinderen, alsof ik een beroemdheid was. We liepen naar ons hostel en de hostel eigenaar bleek Nederlands te zijn, wat ik toch wel ff fijn vond, even weer Nederlands praten. Het hostel was direct aan het strand dus we besloten wat drankjes te doen bij het strand en onze volgende dag te plannen. Tijdens het eten ontmoette we Sedriq en Debby die graag met ons mee wilden naar de whale sharks. De volgende dag gingen we al vroeg weg om de toeristische drukte te vermijden. Het hele gebeuren was alsnog vrij toeristisch maar toch indrukwekkend. Het beest is 4/5m groot en de naam shark maakt het ook wat enger. Het duurde ook even voordat ik mijn bootje uit durfde te springen en op mijn gemak durfde rond te zwemmen. Daarna bezochten we super mooie watervallen, childen we op het strand en uiteindelijk sloten we de dag af met een bbq op het strand!

De volgende dag namen we een boot naar Bohol. We bezochten hier de tarief aapjes en de chocolathills. Geinig om te zien maar was wel snel uitgekeken. Mario had maar een nacht in. Bohol geboekt ivm tijd te kort maar ik had er drie. We namen afscheid en zouden elkaar waarschijnlijk wel weer zien in El Nido. Ik had nog twee dagen en wilde eigenlijk een leuke boottrip doen maar deze waren ontzettend duur en daarom heb ik eigenlijk alleen nog maar op het strand gelegen. Hagelwitstrand dus ach zo erg was het niet.

Toen was het tijd voor de vreselijke trip naar Palawan. Van Bohol met de boot naar Cebu, toen vliegen naar Manila, wachten.... Vliegen naar puerto princesa en vanaf daar een vijf uur durende busreis naar El. Nido. Laten we daar maar niet over hebben. Ik kwam aan in El Nido en een hele groep vh hostel stond mij op te wachten. Het was namelijk tijd voor onze boottrip met overnachting op het strand!! Ik deed snel mijn bikini aan, pakte wat spullen, kocht wat wodka natuurlijk en ik was er klaar voor. De boottrip was echt super! Helder water, witte stranden, lekker gesnorkeld en gekayakd. 's avond een bbq op het strand en we maakten ons eigen kampvuur! We sliepen in kleine tentjes en de volgende dag gingen we om een uur weer terug. Ik heb later nog boottrip C gedaan ook zo mooi. Heb het echt super gehad in El Nido en wilde dus eigenlijk niet eens gaan. Maar ik moest voor mijn vlucht naar Bangkok.

na El Nido had ik nog een nacht in puerto princesa. Daar heb ik de open air prision bezocht, waaauw zo interessant! Je had er drie afdelingen, minimum beveiligde, medium en maximum. De minimums liepen gewoon rond op het terrein wat aanvoelde als een dorp met veel landbouw. De medium en maximum zitten opgesloten en daar mag je ook niet heen. Een paar mediums waren aan het dansen waar ik even na heb staan kijken en daarna raakten we aan de praat. Een van hen was 17 toen hij hier kwam, nu vijftien jaar later was hij er nog steeds. Ik vroeg hem wat hij gedaan had en hij vroeg of ik dat echt wilde weten. Hij had vijf jongens vermoord die zijn zusje Jasmin hadden verkracht. Ik deed hem denken aan zijn zusje en ipv alle gevangenen die vertelden dat ze verliefd op je zijn, gaf hij mij een high five: you're my sister.. En eerlijk gezegd voelde dat toch best apart.

later ging ik naar de maximum afdeling toe. Hier zaten de aller zwaarste criminelen. De bewaker zei dat ik niet naar binnen mocht maar ik mocht wel even via zijn gebouwtje door het tralies heenkijken. Helaas kon ik alleen een stuk vh buiten gedeelte zien maar alsnog was het interessant. Vooral toen hij een man aanwees en hem de bigboss noemde. Maar dat is een gevangen toch? Ja maar hij had de meeste mensen vermoord dus hij was de bigboss. Okeeeee dat was schokkend! Later zag ik hem door de poort naar buiten gaan op een motor. Ik keek de bewaker aan en hij zei ja dat mag hij, wij vertrouwen hem. Ik kon het amper geloven..

ik gaf de gevangenen nog wat chocolade koekjes, kocht wat sigaretten, praatte met de bewaker over de verschillend met NL en moest daarna helaas weer gaan. Ik had hier de hele dag kunnen rondlopen en praten maar helaas. Sam een jongen met wie ik was moest zijn vlucht halen en ik een paar uur later ook dusja.

Wat ik al zei ik ben nu weer in shithole Manila en helaas moet ik wachten tot morgenvroeg voor ik naar Bangkok ga. Mijn vlucht is half 8 waardoor ik half 5 op het vliegveld moet zijn dus misschien dat ik mijn hele avond daar ga doorbrengen. Bespaard me weer een hostel en dan hoef ik snachts de straat niet op voor een taxi. Hard life hè om een backpacker te zijn..

Ik verheug me op Thailand, iedereen zegt dat het geweldig is, dus laten we het hopen! De ladyboys en hoeren zullen er niet minder op worden maar de feesten des te beter. We"ll see!

En tegelijkertijd is Thailand mijn laatste stop alweer.. Over z'n 7 weken alweer thuis. PDF tijd gaat snel!

liefssss uit de mooie Filipijnen

Bali Ubud vrijwilligerswerk

Het is weer tijd voor een nieuwe blog over het vrijwilligerswerk(vww). Ik dacht dat ik twee weken vrijwilligerswerk had maar het bleek een week orientatie te zijn en dus maar een week vww. De eerste week bezochten we een aantal dingen in de omgeving van Ubud, de meeste dingen had ik al bezocht met de familie maar we kregen ook bahasa les en kookles. Zo leerden we de standaard woorden als goedemorgen, dankjewel etc. Die week ben ik nog twee nachten naar mijn familie terug te gegaan om definitief afscheid te nemen, naja voor drie maanden dan he. We gingen samen naar de veemarkt en zagen allemaal hanen in zelfgemaakte tassen van bladen waar ze de hanen in vervoerden op de scooter. Voor hanen gevechten, helaas.. Het is verboden in Bali maar het gebeurd wel regelmatig icm gokken. Daarvoor had ik een keer de voorbereiding van zn gevecht gezien in Ubud. Maar doordat het niet zo fijn voelde ben ik doorgelopen. Maar goed, ik moest dus afscheid nemen en terug naar Ubud voor het vww. Vond dat eerlijk gezegd toch best weer even moeilijk al wist ik dat ik het wss heel leuk zou krijgen.

De tweede week begon het vww echt. Per dag moest ik maar liefst 1,5 uur werken.. Iets minder dan ik verwacht had maar ach we zouden wel zien hoe het ging. Ik moest samenwerken met Carla een nederlandse vrouw van 33, heel gezellig! Het werken stelde echter niks voor.. De kinderen waren heel lief maar konden amper engels waardoor communiceren lastig was. Hierdoor en door de juf voelden we ons een beetje nutteloos. Dat we maar een week hadden vonden we daarom niet zo erg. Buiten het werk om deden we vaak leuke dingen met elkaar. We gingen regelmatig uiteten aangezien het eten niet zo goed was maar ook dronken we vaak wat samen. In het weekend gingen we naar nusa lembongang voor een nacht, snorkelen. En het weekend daarna ging ik met Anne naar kuta. Samen op de scooter rondtoeren, massages en strand. Anne is echt iemand waar je mee kan lachen dus we lagen hele dagen dubbel vh lachen. De volgende dag gingen we met een paar naar de blue lagoon, super mooi strand. Dus ach zo slecht was het niet ;)

Maandag kwam ik aan in de Filipijnen voor het eerst echt alleen. En zo voelde ik mij ook eigenlijk. De taxi rit naar het hostel duurde zo lang aangezien hij het niet kon vinden en ondertussen keek ik rond in het arme en vieze Manila en viel me op dat ik de enige blonde was.. Gelukkig ontmoette ik later in het hostel twee australische jongens James en Tim. Met hen ging ik dinsdag de stad in om Manila te bekijken. We liepen ook de krottenwijk in maar besloten maar niet te ver te gaan. Daarna ontmoette we een jongen uit Nigeria die sinds zes jaar hier woont. Hij liet ons een australische bar zien en het grootste winkelcentrum van zuid oost Azie. Later aten we wat bij hem voordat we terug gingen naar het hostel. Vandaag beklommen we de vulkaan met een paar jongens vh hostel. Het was een uur lopen omhoog in de brandende zon dus best zwaar maar het uitzicht was zeker mooi. Hopelijk vlieg ik morgen naar Palawan! Zon zee en strand! Iedereen zegt dat het geweldig is dus we zullen zien!

Liefs uit Manila

Bali - Kuta meeting my family!!

Alweer twee weken in Bali! Wat is de tijd (alweer) snel gegaan.. Bij aankomst op het vliegveld stonden papa, jordi, bente, oma en bennie mij al op te wachten. Ik vond het heel fijn om hen weer te zien en te kunnen bijpraten over alles wat ik meegemaakt had. Daarbij was de luxe ook best wel weer even fijn. Het viel meteen op dat de balinezen ontzettend vriendelijk zijn, het eten heerlijk is en dat alles heel goedkoop is. Marlborrow is bijvoorbeeld maar 1,10!! Een stuk beter dan australie waar het 23 dollar kost... Maar buiten dat betekende het ook dat ik weer even lekker kon eten en even niet op het geld hoefde te letten; denk aan wijntjes en smirnoffs in de poolbar drinken!

Verder hebben we vooral veel ondernomen zodat we veel konden zien van bali. Zo zijn we naar monkey forest geweest, de rijstvelden, de buddha to buddha fabriek (????), de tanah lot tempel, de koffie plantage, wezen raften en nog veel meer moois! De meeste inwoners uit Bali zijn Hindoe en de straten staan daarom vol met tempels en de bijbehorende offers. Zo indrukwekkend om te zien hoe zij leven voor hun geloof. Hun huizen zijn in onze ogen krotten maar de tempels zijn ontzettend mooi! Voor mijzelf vond ik het vooral mooi om te zien dat ik normaal niet echt hou van religies maar deze erg mooi vond, zo positief en openminded naar anderen toe. En dat zie je dan ook in alles terug. Het verkeer is bijvoorbeeld ontzettend chaotisch en vol met scooters die kris kras door elkaar rijden en aan een stuk door word er getoeterd en worden scooters en auto's er tussen gedrukt maar nooit word iemand boos, ze blijven lachen naar elkaar. 'S avonds in de bar een drankje drinken met knetter valse live muziek maar ondertussen word er nog wel geofferd. En dan een van de grootste hindoe ceremonies in de Tanah Lot tempel...heel java, bali, indonesie etc gaan met zn allen naar de tempel. In klederdracht met soms wel vier mensen op de scooter onderweg naar de ceremonie. En daar komen jordi bente en ik aan als drie westerse toeristen en niemand die je wegkijkt, sterker nog, ze wouden allemaal met ons op de foto. We hebben uren vast gestaan voor we aankwamen bij de tempel maar achteraf was dat het zeker waard!

Verder hebben we veel apen gezien wat ik toch een van de mooiste dieren vind. We gaven fruit, brood en zelfs ei. Al pellend aten ze het ei op, heel grappig om te zien. De rijstvelden die zo ontzettend mooi groen zijn en waar nog op een ouderwetse manier word gewerkt met echt de typische Balinezen. Zelden een land gezien dat zo veel verschilt van Nederland maar waar ik mij toch thuis en veilig voel. Het land waar een uur masseren nog geen zes euro kost, je kan eten voor 2,50 maar het meest bijzondere zijn toch echt de mensen en de natuur!

Ik ben nu net aangekomen in Ubud waar ik twee weken vrijwilligerswerk ga doen. De familie zie ik nog een keer deze week en dan moet ik echt weer afscheid nemen. Best moeilijk maar heb ook veel zin in dit deel van de reis!

Liefs uit Ubud van de Blanda! (Nederlander)

last Ozzy blog; back in Brisbane

Hallo allemaal,

Alweer mijn laatste blog vanuit Australie. Wat is de tijd ontzettend snel gegaan. Eerst was het toch best spannend om zes maanden weg te gaan van huis maar de eerste helft zit er alweer op. Mijn laatste stop van de Oostkus was Cairns. Een grote stad waar ik verbleef in HET party hostel van Cairns; gilligans. Elke avond was er wel iets te doen qua activiteiten en een drankje kan natuurlijk altijd. Ik was nog steeds met de duitse meiden van Mission beach en sliep met hen op de kamer dus dat was wel heel gezellig. Hun kenden al veel mensen en zo gingen we vaak met zijn allen wat drinken. Maandag ging ik met hen een boottrip doen naar het great barrief reef. Zij gingen duiken en ik ging snorkelen waardoor ik hen haast niet zag. Gelukkig ontmoette ik een Nederlands koppel, Magaratha en Wim, hele gezellige friezen! We snorkelden samen en zagen eindelijk een schildpad!!! Heb een heel stuk met de schildpad meegezwommen en gelukkig had Wim een onderwater camera mee en maakte hij foto's van mij. Op zo'n moment moet je eigenlijk wel een go pro hebben,, maja helaas. (over 1,5 week is Wim thuis en stuurt hij mij de foto's door!!)

Die avond kwam Raya aan in Cairns dus gingen we meteen samen stappen. De volgende dag wisselde Raya van hostel en kwam ze bij mij op de kamer. De duitse meiden gingen weg en we kregen nog twee andere nederlandse meiden op onze kamer, dutchiee room!!
Gelukkig vond onze Louis uit Schotland het alleen maar gezellig en we hebben veel samen gelachen.

Woensdags ging ik naar het oudste regenwoud ter wereld, cape tribulation en daintree.
Ik hoopte krokodillen te spotten maar helaas.. Wel heb ik een grote spin gezien en zagen we een mooi uitzicht punt over het regenwoud en de zee. Dat maakt cape tribulation zo bijzonder aangezien een regenwoud normaal nooit zo dichtbij de zee ligt. Aan het einde van de dag zwommen we in een mooi beekje waar bijna nooit toeristen komen. De terugweg stopten we in Port Douglash maar dat was maar een korte stop dus zagen verder weinig van dit dorp. Port Douglash is eigenlijk ook maar een gewoon dorp met veel luxe resorts dus volgens de gids nou niet heel spectaculair. 's Avonds hadden we een room mate dinner date en aten we lekker aziatisch. Daarna gingen Raya en ik (weer) stappen.
Die avond werd Raya ondergespuugd door een aboriginal.. leuk volk btw!

Donderdag hebben we eigenlijk vrij weinig gedaan. We childen wat bij de lagoon en gingen daarna een hostel zoeken voor Raya voor kerst en oud en nieuw, dramaaa!! alles vol...
Uiteindelijk toch wat kunnen vinden waardoor Raya niet op straat hoeft te slapen.
Die avond gingen we op stap met wat Nederlanders en vierden we onze laatste avond samen.

Vrijdag werd ik om 1 uur opgehaald en vertrok in naar het vliegveld. Na twee uur vliegen kwam ik aan in Brisbane. Het voelde toch een beetje als thuiskomen doordat ik daar bijna een maand was geweest. Alles was nog hetzelfde behalve op het feit na dat de domino's nu ook hier geopend was in de stad. Dus ja je weet wel wat ik gegeten heb die avond.

Vandaag wilde ik mijn bankaccount opzeggen maar helaas had ik er niet aangedacht dat het weekend was dus de bank dicht zat. Daarbij had ik een min saldo van 70 ct. waardoor ik het land zou moeten verlaten met een ''schuld''. De paniek brak uit maar gelukkig gaf Peter Pan mij de tip om naar het dorpje verderop te gaan en om daar geld te storten op mijn account. Zo gezegd zo gedaan...fjieuw

Morgen is mijn laatste dag hier, ga ik waarschijnlijk weer ouderwets na de lagoon & neem ik afscheid van Australie. Een land waar ik veel gezien en meegemaakt hebt maar het belangrijkste waren toch wel de mensen die ik ontmoet heb!

Nu ik de reisziekte te pakken heb, kan ik niet wachten om naar Bali te gaan (& de rest).
Weer een nieuw land, nieuwe culturen en mijn familie weer even zien. Stiekem ook wel zin in een beetje luxe, een hotel ipv. een hostel, en goed eten ipv. noodles.

Alvast fijne feestdagen en een gelukkig nieuwjaar!

Lots of loveeeee

Magnetic island & Mission beach

9 december kwamen Joyce en ik aan op magnetic island. Met een heel dubbel gevoel.. We hadden er zin in maar beseften ook dat het onze laatste dagen samen waren. We besloten om wat leuks te gaan doen. Magnetic island is best klein en bestaat uit voor meer dan de helft uit national park en heeft z'n 20 strandjes. Bij het hostel kregen we gratis snorkelsets waardoor we ervoor kozen om een scooter te huren en langs de kust te gaan rijden. Aangezien Joyce thuis scooter rijd en ik niet leek het ons verstandiger om haar te laten rijden. Het links rijden ging eigenlijk heel goed op een paar iets te krappe bochten na;p Het was heel rustig op de weg dus eigenlijk had ik zelf ook best kunnen rijden maarja. We reden langs de kust, stopten een aantal keer om te snorkelen en te zonnen en reden zo de hele dag rond. En oja we mogen de luxe lunch niet vergeten, loempia's, patat en knoflookbrood!! Een stuk beter dan droog brood met pinda kaas..

's avonds dronken we coctails en aten we nacho's. We kwamen Peter een amsterdammer weer tegen wie gezellig meedronk. En later kwamen nog twee Nederlanders erbij. Ook wel is lekker gewoon met z'n allen nederlands praten. De volgende dag moesten we om 12 uur met de bus. Joyce en ik hadden dezelfde bus maar ik moest er eerder uit. We namen afscheid en eigenlijk meteen toen ik uitstapte dacht ik kut en nu? Gelukkig waren er drie duitse meiden die meteen tegen mij begonnen te praten. Toen we wilden inchecken bleek er iets mis te zijn gegaan met de boeking. Hierdoor moesten we heel vervelend geupgraded worden naar een twee persoons kamer ipv 8. Teresa stelde meteen voor om samen op een kamer te gaan. Niet veel daarna nam de eigenaar vh hostel ons mee naar het regenwoud. Daar slapen we trouwens ook! Super mooi! We liepen tot onze knieen in het water terwijl we de spinnen ontweken en aankwamen bij een clif. Diegene die wouden konden daar vanaf springen in een grote kuil met water. Ik was te bang helaas haha. Toen we terug liepen naar de auto stopten we bij het strand om schildpadden te spotten. En ja we hadden geluk er zaten twee schildpadden dicht bij de kust! In de avond zaten we met een paar engelse te praten en leerden we hoe zij uit londen praten. Zoals ik ga plassen is i'm going to jimmy. En telefoon is dog and bone. Heeel apart maar dat is nu blijkbaar in daar.

De volgende dag wilden we eigenlijk door het regenwoud lopen maar het was zoo warm dat niemand het kon opbrongen. We zaten de hele dag in het zwembad en speelden volleybal. 's avonds gingen we met z'n alle drank spelletjes doen. En ja ik heb voor het eerst gekotst in Australie hahaha. Nu zit ik uit te brakken bij het zwembad. Peter en de duitse meiden zijn al naar Cairns maar mijn bus gaat vanavond pas. Tijd zat om bij te slapen voor vanavond. Het hostel waar ik slaap in cairns is namelijk een bekend party hostel dus daar gaan we weer vanavond;)

liefs