Wat ben ik blij dat ik toch naar de filipijnen ben gegaan! Mijn aankomst in Manila was wat minder maar ach iedereen haat Manila. Nu ik dit schrijf ben ik weer in Manila om te wachten voor mijn vlucht naar Bangkok. Toen ik gisteravond hier rondliep besefte ik pas hoe vies en arm het hier is. Lady boys, daklozen, bedelaars noem maar op. eerst vond ik huizen in Bali oud en vies maar dat is niks vergeleken hier. Maaaaarrrr de Filipijnen is gelukkig meer dan Manila!

Mijn route was als volgt:

Manila - boracay - cebu - bohol - palawan - Manila.

Mijn eerste stop was het party paradise Boracay. Ik heb daarom vooral veel gefeest en aan het strand gelegen. De eerste dag heb ik wel ge-island hopt maar doordat het bewolkt was en daardoor best fris viel dat wel tegen. ik zat in een heel mooi hostel en heb super leuke avonden met hen gehad met bijv. De kroegentocht!

Mario, een Duitse jongen die ik in Manila had leren kennen was ook in Boracay en wilde net als mij graag naar Cebu. We besloten samen te gaan en boekten twee nachten Cebu city. Toen we aankwamen in de stad kregen we beiden het Manila gevoel en besloten we maar een nacht te blijven. We zouden een rustige avond houden aangezien we nog wat slaap in te halen hadden van Boracay. Helaas was onze britsche roomie Peter zo dronken dat hij om negen uur onze kamer werd ingedragen en daarna zelfs nog medische hulp nodig had. Echt rustig was dus avond dus niet. De volgende dag vertrokken we rond tien uur richting het zuiden van Cebu. We gingen naar een plaatsje 20km van Oslob vandaag en het kostte ons helaas drie bus uren. Het onthaal was daarentegen super leuk, gillende schoolkinderen, alsof ik een beroemdheid was. We liepen naar ons hostel en de hostel eigenaar bleek Nederlands te zijn, wat ik toch wel ff fijn vond, even weer Nederlands praten. Het hostel was direct aan het strand dus we besloten wat drankjes te doen bij het strand en onze volgende dag te plannen. Tijdens het eten ontmoette we Sedriq en Debby die graag met ons mee wilden naar de whale sharks. De volgende dag gingen we al vroeg weg om de toeristische drukte te vermijden. Het hele gebeuren was alsnog vrij toeristisch maar toch indrukwekkend. Het beest is 4/5m groot en de naam shark maakt het ook wat enger. Het duurde ook even voordat ik mijn bootje uit durfde te springen en op mijn gemak durfde rond te zwemmen. Daarna bezochten we super mooie watervallen, childen we op het strand en uiteindelijk sloten we de dag af met een bbq op het strand!

De volgende dag namen we een boot naar Bohol. We bezochten hier de tarief aapjes en de chocolathills. Geinig om te zien maar was wel snel uitgekeken. Mario had maar een nacht in. Bohol geboekt ivm tijd te kort maar ik had er drie. We namen afscheid en zouden elkaar waarschijnlijk wel weer zien in El Nido. Ik had nog twee dagen en wilde eigenlijk een leuke boottrip doen maar deze waren ontzettend duur en daarom heb ik eigenlijk alleen nog maar op het strand gelegen. Hagelwitstrand dus ach zo erg was het niet.

Toen was het tijd voor de vreselijke trip naar Palawan. Van Bohol met de boot naar Cebu, toen vliegen naar Manila, wachten.... Vliegen naar puerto princesa en vanaf daar een vijf uur durende busreis naar El. Nido. Laten we daar maar niet over hebben. Ik kwam aan in El Nido en een hele groep vh hostel stond mij op te wachten. Het was namelijk tijd voor onze boottrip met overnachting op het strand!! Ik deed snel mijn bikini aan, pakte wat spullen, kocht wat wodka natuurlijk en ik was er klaar voor. De boottrip was echt super! Helder water, witte stranden, lekker gesnorkeld en gekayakd. 's avond een bbq op het strand en we maakten ons eigen kampvuur! We sliepen in kleine tentjes en de volgende dag gingen we om een uur weer terug. Ik heb later nog boottrip C gedaan ook zo mooi. Heb het echt super gehad in El Nido en wilde dus eigenlijk niet eens gaan. Maar ik moest voor mijn vlucht naar Bangkok.

na El Nido had ik nog een nacht in puerto princesa. Daar heb ik de open air prision bezocht, waaauw zo interessant! Je had er drie afdelingen, minimum beveiligde, medium en maximum. De minimums liepen gewoon rond op het terrein wat aanvoelde als een dorp met veel landbouw. De medium en maximum zitten opgesloten en daar mag je ook niet heen. Een paar mediums waren aan het dansen waar ik even na heb staan kijken en daarna raakten we aan de praat. Een van hen was 17 toen hij hier kwam, nu vijftien jaar later was hij er nog steeds. Ik vroeg hem wat hij gedaan had en hij vroeg of ik dat echt wilde weten. Hij had vijf jongens vermoord die zijn zusje Jasmin hadden verkracht. Ik deed hem denken aan zijn zusje en ipv alle gevangenen die vertelden dat ze verliefd op je zijn, gaf hij mij een high five: you're my sister.. En eerlijk gezegd voelde dat toch best apart.

later ging ik naar de maximum afdeling toe. Hier zaten de aller zwaarste criminelen. De bewaker zei dat ik niet naar binnen mocht maar ik mocht wel even via zijn gebouwtje door het tralies heenkijken. Helaas kon ik alleen een stuk vh buiten gedeelte zien maar alsnog was het interessant. Vooral toen hij een man aanwees en hem de bigboss noemde. Maar dat is een gevangen toch? Ja maar hij had de meeste mensen vermoord dus hij was de bigboss. Okeeeee dat was schokkend! Later zag ik hem door de poort naar buiten gaan op een motor. Ik keek de bewaker aan en hij zei ja dat mag hij, wij vertrouwen hem. Ik kon het amper geloven..

ik gaf de gevangenen nog wat chocolade koekjes, kocht wat sigaretten, praatte met de bewaker over de verschillend met NL en moest daarna helaas weer gaan. Ik had hier de hele dag kunnen rondlopen en praten maar helaas. Sam een jongen met wie ik was moest zijn vlucht halen en ik een paar uur later ook dusja.

Wat ik al zei ik ben nu weer in shithole Manila en helaas moet ik wachten tot morgenvroeg voor ik naar Bangkok ga. Mijn vlucht is half 8 waardoor ik half 5 op het vliegveld moet zijn dus misschien dat ik mijn hele avond daar ga doorbrengen. Bespaard me weer een hostel en dan hoef ik snachts de straat niet op voor een taxi. Hard life hè om een backpacker te zijn..

Ik verheug me op Thailand, iedereen zegt dat het geweldig is, dus laten we het hopen! De ladyboys en hoeren zullen er niet minder op worden maar de feesten des te beter. We"ll see!

En tegelijkertijd is Thailand mijn laatste stop alweer.. Over z'n 7 weken alweer thuis. PDF tijd gaat snel!

liefssss uit de mooie Filipijnen