Het is weer tijd voor een nieuwe blog over het vrijwilligerswerk(vww). Ik dacht dat ik twee weken vrijwilligerswerk had maar het bleek een week orientatie te zijn en dus maar een week vww. De eerste week bezochten we een aantal dingen in de omgeving van Ubud, de meeste dingen had ik al bezocht met de familie maar we kregen ook bahasa les en kookles. Zo leerden we de standaard woorden als goedemorgen, dankjewel etc. Die week ben ik nog twee nachten naar mijn familie terug te gegaan om definitief afscheid te nemen, naja voor drie maanden dan he. We gingen samen naar de veemarkt en zagen allemaal hanen in zelfgemaakte tassen van bladen waar ze de hanen in vervoerden op de scooter. Voor hanen gevechten, helaas.. Het is verboden in Bali maar het gebeurd wel regelmatig icm gokken. Daarvoor had ik een keer de voorbereiding van zn gevecht gezien in Ubud. Maar doordat het niet zo fijn voelde ben ik doorgelopen. Maar goed, ik moest dus afscheid nemen en terug naar Ubud voor het vww. Vond dat eerlijk gezegd toch best weer even moeilijk al wist ik dat ik het wss heel leuk zou krijgen.

De tweede week begon het vww echt. Per dag moest ik maar liefst 1,5 uur werken.. Iets minder dan ik verwacht had maar ach we zouden wel zien hoe het ging. Ik moest samenwerken met Carla een nederlandse vrouw van 33, heel gezellig! Het werken stelde echter niks voor.. De kinderen waren heel lief maar konden amper engels waardoor communiceren lastig was. Hierdoor en door de juf voelden we ons een beetje nutteloos. Dat we maar een week hadden vonden we daarom niet zo erg. Buiten het werk om deden we vaak leuke dingen met elkaar. We gingen regelmatig uiteten aangezien het eten niet zo goed was maar ook dronken we vaak wat samen. In het weekend gingen we naar nusa lembongang voor een nacht, snorkelen. En het weekend daarna ging ik met Anne naar kuta. Samen op de scooter rondtoeren, massages en strand. Anne is echt iemand waar je mee kan lachen dus we lagen hele dagen dubbel vh lachen. De volgende dag gingen we met een paar naar de blue lagoon, super mooi strand. Dus ach zo slecht was het niet ;)

Maandag kwam ik aan in de Filipijnen voor het eerst echt alleen. En zo voelde ik mij ook eigenlijk. De taxi rit naar het hostel duurde zo lang aangezien hij het niet kon vinden en ondertussen keek ik rond in het arme en vieze Manila en viel me op dat ik de enige blonde was.. Gelukkig ontmoette ik later in het hostel twee australische jongens James en Tim. Met hen ging ik dinsdag de stad in om Manila te bekijken. We liepen ook de krottenwijk in maar besloten maar niet te ver te gaan. Daarna ontmoette we een jongen uit Nigeria die sinds zes jaar hier woont. Hij liet ons een australische bar zien en het grootste winkelcentrum van zuid oost Azie. Later aten we wat bij hem voordat we terug gingen naar het hostel. Vandaag beklommen we de vulkaan met een paar jongens vh hostel. Het was een uur lopen omhoog in de brandende zon dus best zwaar maar het uitzicht was zeker mooi. Hopelijk vlieg ik morgen naar Palawan! Zon zee en strand! Iedereen zegt dat het geweldig is dus we zullen zien!

Liefs uit Manila