Helloo everyone!!

We zijn ALWEER twee weken verder, ik blijf maar alweer zeggen. Maar de tijd vlieg nog steeds. Na mijn vorige blog ben ik naar Koh Phangan en Chiang Mai geweest en nu zit ik in Umphang voor mijn vrijwilligerswerk met de olifanten. Laat ik beginnen bij het begin, Koh Phangan. Doordat ik twee weken heb laten boeken bij een toeristenbureau zat ik dit keer weer in een hotel. Raya en ik hadden ons eigen paleisje (kleine bungalow). Het is zo fijn om even je eigen kamer te hebben na zo veel maanden dorms te hebben gehad. Even geen zeven kamergenoten waarvan de hoogst waarschijnlijk een snurkt, even rustig douchen zolang je zelf wilt en even je rustig kunnen omkleden in je eigen kamer. Privacy dus, heerlijk! We zaten weer direct aan het strand dys je raad het al?! Veel wezen zonnen en gerelaxed. Maar ook was het tijd voor de halfmoon! Op die momenten is het wel jammer dat er weinig backpackers zijn en dan mis ik toch het hostel leven wel. We kwamen twee jongens tegen, een duitser en een doetinchemmer!! Hoe toevallig! Samen met hen zouden we naar het feest gaan maar helaas werd de duitser ziek en liet daardoor ook de doetinchemmer het afweten. Door al het gedoe gingen we pas rond half twee, vrij nuchter, naar het feest. En tjaa eigenlijk viel het nogal tegen. De muziek was slecht en veel mensen werden afgedragen naar huis. Interessant was het wel. Naar wat auwehoeren dat we uit zweden, finland, kroatie en mongolie kwamen besloten we naar huis te gaan. Een maart vloog ik naar chiangmai en dus moest ik afscheid nemen van Raya..:( maar we hebben al afgesproken om samen naar de toppers te gaan haha.

In chiang mai zat ik weer in een saai hotel zonder andere backpackers. Maar aangezien ik mijn visum moest verlengen en dat vijf uur duurde, kwam ik een andere nederlandse jongen tegen. Met hem ben ik die dag opgetrokkem en ben ik 's avonds uitgeweest. Via fb ontmoette ik nog een nederlandse jongen die met ons mee ging. Al zittend op het terras zagen we achter ons een transformatie van jongen naar meisje plaatsvinden. Natuurlijk kenden we de ladyboys, daar kan je hier niet omheen, maar het zo zien gebeuren was toch wel interessant. Later gingen we naar spicy een nachtclub, en ook daar waren heel veel oude westerse mannen met jonge thaise hoeren. Ook al wil je niet kijken, je blijft kijken. De dag erna ging ik met Dennis Chiang Mai verkennen, of wel de tempels. Het staat er helemaal vol mee. Mooi maar na een tijdje wel weer genoeg. Die twee dagen erna had ik de jungle trekking. Ontzettend zwaar omdat het zo warm was en wij berg op moesten. De groep was wel leuk waardoor het toch gezellig was. We zijn wezen bamboo raften, wezen lopen en naar de olifanten geweest. Iets waar ik tegenop zat door alle slechte verhalen wat betreft mishandeling. En ja dat was het ook echt.. De olifanten zaten vast, stonden in de brandende zon, moesten steeds toeristen rondrijden en als ze niet door liepen werden ze geslagen met een stok met een scherpe punt. Daarnaast zijj de zitjes voor de toeristen slecht voor hun rug. Verschrikkelijk om te zien maar nog erger zin de toeristen die op ze zitten met een bigsmile. Ik snap niet hoe je kan meewerken aan deze dieren mishandeling.. Gelukkig kon ik ook de andere meiden overtuigen om niet op ze te rijden. We besloten alle zes het niet te doen, we wilden gewoon met ze spelen. De guides warem het er niet helemaal mee eens volgens mij maar uiteindelijk kregen we een tuinslang om met ze te spelen. En serieus, het leek of de olifanten moesten lachen. Ze dronken het water en sproeiden zichzelf nat. Super om te zien dat ze zo genoten. Met een dubbel gevoel gingen we weer terug naar chiang mai. We wisten dat we iets goeds gedaan hadden maar ook dat ze nu weer gewoon toeristen moesten rondrijden..

Bij terugkomst kreeg ik een bericht vd duitser die ik heb leren kennen in Koh Phangan, hij was ook in Chiang Mai aangekomen! Samen boekten we een trip door het national park! Verder ben ik nog naar de meiden vd trekking geweest en hebben we samen gerelaxed bij hun zwembad.

Het was alweer tijd om naar mae sot te gaan met de bus en vanaf daar naar umphang te gaan. Hoe dit precies zat, geen idee? Niemand kon het mij vertellen. Na een busrit van 5,5 uur kwam ik om half drie aan in mae sot. Wat denk je? Geen bus meer naar umphang. Naar wat gebel met het vww heb ik geregeld dat zij me zouden oppikken. Om drie uur 's nachts.. Ik besloot om een hotel te boeken en om even bij te komen voor de volgende rit. Helaas kwamen ze niet om drie uur maar om half vijf. Erger nog..er was geen bus maar een soort van truck. Niet comfortabel maar vooral errug koud met al die wind! Ik bevroor zowat en zelfs met een slaapzak van een vd jongens werd het niet beter doordat er te veel wind was. Halverwege stopten we en kocht ik een fcking muts en sjaal en dat in thailand.. Het was echt de ergste rit ooit! Toen we eindelijk aankwamen kroop ik meteen mijn bed in. 'S middags gingen we voor het eerst naar de olifanten. We moesten bananenbomen kappen en mochten ze daarna voeren. Het blijven indrukwekkende beesten! Vandaag hebben we ze gewassen in de rivier, nog leuker! Daarna hadden we een trekking, zonder olifanten, naar een hotspring in de bergen. Het water was zo'n 35 graden en door de bamboe stoeltjee voelde het aan als een jaccuzi, heerlijk! Nu ben ik echt kapot en ga ik vanavond maar vroeg naar bed, er moet morgen weer "gewerkt " worden he:p helemaal niks meer gewend! Haha

Over iets minder dan een week komt ilse al!!! Joehoe!! Maar tegelijkertijd betekent dat ook dat ik over minder dan drie weken alweer thuis ben. Ik denk dat de tranen in mijn ogen springen zodra ik in het vliegtuig zit, dan begint het echte leven weer..

Tot snel allemaal xxxx